Vandaag een interview met Yvonne over ouderbetrokkenheid. Nancy vertelde al eens eerder over ouders die een kijkje nemen in de klas en kennismakingsgesprekken met ouders. Het boek ‘Succes met ouders‘ is echt een aanrader als je meer wilt weten over ouderroutines.

In dit artikel vertelt Yvonne over ‘De Ouderkamer’.

Waarom een ‘Ouderkamer’ op school?
Ouderbetrokkenheid is een hot item in onderwijsland. Helemaal met de invoering van het passend onderwijs. Daarbij is onze school een inclusieve school. Dat maakt het nóg belangrijker dat er goede contacten zijn tussen school en ouders. Op onze Brede School is één van de manieren om ouders meer te betrekken bij het onderwijs ‘De Ouderkamer’. De manier waarop de Ouderkamer georganiseerd is, betrekt ouders in grote mate bij school: de organisatie ligt bij ouders. De teamleden hebben geen directe controle, weten niet wat er precies gebeurt en hoe alles loopt. Zelfs deze gastblog is door een ouder geschreven.

Hoe zijn jullie gestart met ‘De Ouderkamer’?
In de vergaderstukken voor de MR stond het zo mooi: “werkgroep ouderbetrokkenheid”.  Bij navraag bleek hier nog weinig concreets uitgekomen te zijn. Jammer, want het is een prachtig onderwerp. Als ouder, zonder onderwijsachtergrond, is het soms verbazingwekkend om te zien. Mooie ideeën, goede plannen, maar het komt niet van de grond. Zowel van team als van ouders vraagt “ouderbetrokkenheid” een andere manier van denken, meer met een wij-gevoel. Op die manier kunnen taken door verschillende personen worden uitgevoerd. Bij een ouder die houdt van concrete actie, kan het gaan kriebelen. Huppakee, tempo! Eén van mijn mede MR ouders ging de uitdaging aan.

De organisatie van de eerste Ouderkamer ging heel snel. Datum, tijd, locatie, dat is zo geregeld. Met dank aan de BSO in het gebouw hebben we een mooie ruimte. In het schoolgebouw, maar wel rustig, met tafels waar je als volwassene ook goed aan kunt zitten en met speelgoed voor peuters die eventueel meekomen. Uitnodigingen werden via mail verspreid, op de ochtend zelf met stoepkrijt op het schoolplein getekend en bij de deur werden ouders gevraagd te komen. En dan maar wachten, hebben we voor niks koffie en thee gezet, of komt er ook iemand?

En werd het een succes?
Zeker weten! De tafel bleek te klein en krukken werden gezocht om iedereen te laten zitten. De keukenhoek van de BSO werd gebruikt door drie peuters. Leerkrachten liepen ‘toevallig’ ineens langs en keken belangstellend naar binnen. Wat vooraf erg spannend zou worden, behalve de opkomst, was de vraag hoe de sfeer zou zijn. Bij het wachten tot de kinderen van school komen, wordt er natuurlijk veel gekletst. Aangezien het om een dorpsschool gaat, wordt school ook uitgebreid besproken bij de sportverenigingen en de supermarkt. Zou ‘De Ouderkamer’ een klaagmuur worden?

Ik denk dat veel scholen hier inderdaad huiverig voor zijn. Hoe ging dit bij jullie?
Als ouder zag ik het positief in: het kan juist heel opbouwend zijn. Het kan fijn zijn om je verhaal kwijt te kunnen en juist de verschillende meningen, ook van ouders met wie je anders weinig contact hebt, kunnen heel ander licht werpen op datgene waar je mee zit.Tijdens de eerste bijeenkomst is er zeker geklaagd, dat is niet te ontkennen, maar met een paar vragen aan de groep was dit zo veranderd. Er werden ideeën geopperd, discussies gevoerd en waardering uitgesproken voor leerkrachten. Door wat achtergrondinformatie te geven, begrepen ouders beter waarom beslissingen zijn genomen. Dan kun je het er alsnog niet mee eens zijn, maar als je het waarom weet, is het soms makkelijker te accepteren.

Wat levert ‘De Ouderkamer’ uiteindelijk op?
Na afloop van de bijeenkomst, hadden we als ouders een mooi lijstje tips verzameld, met daarbij verschillende toezeggingen om zelf ook de handen uit de mouwen te steken. Heel opbouwend en positief.De rol van de gespreksleidster was hierin zeker belangrijk, maar ook onderling werd er regelmatig een opmerking gemaakt als iets dreigde te verzanden in negativiteit.  Terugkijkend was het een gezellige, open, eerlijke en positieve ochtend.

Na de eerste Ouderkamer volgden er meer. Inmiddels zijn we ruim een jaar bezig en hebben we heel wat meegemaakt. Veel gasten, een wisselend aantal bezoekers, discussies, onduidelijkheden, verhelderingen en veel leerpunten. Leerpunten voor ons als ouders en ook leerpunten voor het team. Dat maakt ‘De Ouderkamer’ zo leuk: het brengt zowel ouders als team steeds weer nieuwe inzichten en brengt ons dichter bij elkaar!

Bedankt Yvonne voor het verhaal en ik hoop dat meer scholen hierdoor enthousiast  zijn geworden om ook een Ouderkamer op te zetten! Werk jij op school ook met een ouderroutine en vind je het leuk om hier in het kort wat over te vertellen? Mail me dan op [email protected]. Samen kunnen we elkaar inspireren!