Je bekijkt nu Girl power stimuleren via boeken

Girl power stimuleren via boeken

Een paar weken geleden deelde ik in een blog de uitslagen van een Amerikaans onderzoek over het zelfvertrouwen onder jongens en meisjes. Hierin kwam onder andere naar voren dat meisjes van zes jongens getalenteerder vinden dan zichzelf. Tijd om de girl power te stimuleren!

Jongens zijn slimmer
Tijdens het onderzoek werd een verhaal voorgelezen waarin de hoofdpersoon heel erg slim was. In het verhaal werd niet duidelijk of het om een jongen of meisje ging. Na het luisteren moesten de kinderen uit vier afbeeldingen (twee mannen en twee vrouwen) kiezen over wie het verhaal ging.

Bij de vijf-jarigen kozen alle jongen voor een mannelijk hoofdpersoon en bij de meisjes koos 75 % voor een vrouwelijk hoofdpersoon. Een jaar later werd hetzelfde onderzoek uitgevoerd. De jongens kozen op zes-jarige leeftijd nog steeds voor de man, ook de meisjes waren nu nog meer geneigd om voor een mannelijk hoofdpersoon te gaan.

Ga het gesprek aan over genderstereotypen
Dit is toch vreemd? Meisjes vinden zichzelf dus minder slim, sterk, dapper etc. dan jongens. Volgens Professor Gemma Moss kunnen (prenten)boeken ouders en leerkrachten helpen om het gesprek aan te gaan over genderstereotypen.

Jammer genoeg wordt er namelijk  in heel veel boeken gebruik gemaakt van stereotypen. Ga hier met de kinderen in gesprek over. Wat vinden zij daarvan? Zou het ook anders kunnen?

Ook zouden we meer (prenten)boeken moeten lezen waarbij de rollen omgedraaid zijn. Iets meer girl power graag!

  • Laat de prinses de prins uit de klauwen van een vuurspuwende draak redden.
  • Laat het meisje niet paardrijden of turnen, maar basketballen of voetballen.
  • Laat het meisje ondeugende streken uithalen en een jongen de braverik zijn.

Girl power stimuleren via boeken

Ik vind het zo jammer dat het in veel boeken vaak niet zo wordt beschreven. De jongens zijn stoer en sterk en de meisjes zijn braaf en bang.

Denk maar aan alle bekende sprookjes, meer stereotype kun je het niet hebben. Maar ook de boeken van Jip en Janneke zijn hier een goed voorbeeld van.

Er moet wat veranderen
Ik pleit daarom voor meer spannende boeken waarbij ook meisjes een stoere rol spelen, bijvoorbeeld de boeken Suus redt de kreeften! of Piraat Puck. Of boeken waarin zowel jongens als meisjes zich kunnen identificeren.

Denk bijvoorbeeld aan de boeken Otje, Pluk of films over Pipi Langkous.  Ook moeten typische meisjesboeken minder uitgesproken worden, waarom wordt zo vaak de kleur roze voor een boek gekozen?

Dit schrikt jongens gelijk af, terwijl jongens het best een leuk verhaal kunnen vinden. Ook voor jongens geldt dat de hoofdpersoon niet altijd een jongen hoeft te zijn.

Je kunt hier in de klas ook een leuke les aan koppelen. Laat ze bijvoorbeeld eens een bekend sprookje veranderen. Misschien had Assepoester geen muiltje aan, maar een stoere sneaker of werd Roodkapje en grootmoeder bevrijd door een vrouwelijke jager. Lang leve de vrije fantasie.

Hoe denk jij erover? Let jij erop bij het uitkiezen van een nieuw boek? Verander je weleens stiekem de rollen?

Linda Willemsen

Linda Willemsen is het gezicht achter klasvanjuflinda.nl en zet zich in voor spelenderwijs ontdekken en leren. Daarnaast houdt ze zich bezig met auteurswerk en zorgt sinds oktober 2018 met veel liefde voor haar babydochter.

Dit bericht heeft 4 reacties

  1. Kim

    Hoi Linda,

    Ik ben het ontzettend eens met je stuk, maar één zinnetje blijft toch knagen:

    “…waarom wordt zo vaak de kleur roze voor een boek gekozen? Dit schrikt jongens gelijk af…”

    Dat is toch ook erg? Ik vind roze een mooie kleur. Mijn zoon, 4, overigens ook. Ik heb voor mijn aanstaande dochter een muur roze geverfd en dit terwijl ik absoluut niet van gender stereotypering houd. Maar dus wel van roze. Ik zou het zo fijn vinden als roze weer eens gewoon een kleur kon zijn, net als geel of rood in plaats van steeds maar de associatie met “meisjes”.

    Ik weet dat dit absoluut niet de strekking van jouw stuk is hoor, maar ik merk dat het mij opviel.

    1. Linda Willemsen

      Ik ben het helemaal met je eens, maar vandaag de dag is voor de meeste mensen roze toch echt een meidenkleur. We zouden inderdaad helemaal geen echte meiden of jongens kleuren moeten hebben.

  2. M.

    Hi Linda,
    Ik ben het helemaal met je eens. Laten we alleen niet proberen onszelf mannelijke eigenschappen aan te meten om erkend te worden, ons krachtig te voelen. Dat hebben we al gedaan in vorige emancipatie stromingen en daar hebben we veel mee bereikt, maar ook dat we het contact hebben verloren met onze vrouwelijkheid en veel vrouwelijke kwaliteiten. Laten we die benadrukken; onze intuïtie, spiritualiteit, creativiteit, breed overzicht, gevoel voor harmonie, ons scheppend vermogen, etc.
    Ben net naar een lezing geweest van Annine van der Meer, geweldig! Zij heeft het sprookje van Vrouw Holle herschreven. Ik heb het nog niet gelezen maar het lijkt mij een aanrader! Ze gaat overigens ook Doornroosje (geloof ik) herschrijven. Via deze site kun je haar werk in de gaten houden…
    http://www.annine-pansophia.nl/boeken/
    Heel veel succes met lesgeven!
    Hartelijke groet, Myrte

  3. Melanie Plag

    Wat een leuk en belangrijk onderwerp. Als verteller gebruik ik vaak sprookjes, en die zijn inderdaad niet altijd even vrouwvriendelijk. Dat is voor een deel trouwens te danken aan oppoetswerk door de gebroeders Grimm en/of Walt Disney. De Vlaamse schrijfster Marita de Sterck heeft een aantal sprookjesbundels gepubliceerd met originele, rauwe versies van sprookjes – niet geschikt voor kinderen – waarin vrouwen vaak een hoofdrol spelen.
    Ik heb zelf net een voorstelling gemaakt van bekende sprookjes, waarin o.a. (toevallig!) Roodkapje door een vrouwelijke jager gered wordt, de prinses van de kikkerkoning niet met de prins trouwt en Sneeuwwitje letterlijk het heft in eigen handen neemt.
    Tot slot nog een boekentip: Astrid Lindgren schreef niet alleen in Pippi Langkous over een stoer meisje, maar ook in Ronja Roversdochter.

Geef een reactie