Je bekijkt nu Prentenboeken rondom rouwverwerking

Prentenboeken rondom rouwverwerking

De dood is een ingewikkeld thema, zeker als je als jong kind hiermee te maken krijgt. Het is belangrijk om dit toch bespreekbaar te maken, anders zal het kind zich niet goed raad weten met zijn gevoelens.

Prentenboeken kunnen helpen bij het proces van rouwverwerking. Ik ben in de bibliotheek op zoek gegaan naar boeken die ook voor christelijke opvoeders geschikt zijn. Dit viel nog niet mee, veel boeken vond ik toch net niet passend.

Na erg lang zoeken heb ik drie prentenboeken rondom rouwverwerking gevonden die ik in deze blog wil toelichten.

Wil je juist meer informatie voor jezelf over hoe de rouwverwerking bij kinderen verloopt? Dan raad ik je het boek ‘Rouw bij kinderen en jongeren‘ aan.

Mols hoop
Dit boek gaat vooral over de tijd na het overlijden van een geliefd persoon. Het verhaal gaat over Hond die Boer mist. De kleren van Boer hangen niet aan de waslijn en hij kan de geur van Boer niet meer ruiken.

Hij gaat langs bij de andere dieren en ontdekt dat elk dier op een eigen manier met het verlies omgaat. Kip legt geen eieren meer, het paard wil alleen zijn, het lammetje huilt en de biggetjes spelen. Soms lijkt het alsof de andere dieren minder verdriet hebben dan Hond, maar iedereen mist Boer.

Met dit prentenboek kun je duidelijk maken dat het prima is als het kind moet huilen, maar dat het ook niet erg is als hij zijn verdriet even vergeet. Als hij misschien zelfs even blij is.

Je mag verschillende gevoelens hebben, dat is heel normaal. Ik vind dit boek zeker geschikt voor opvoeders met een christelijke overtuiging.

Lees ook mijn blog over wat normaal gedrag is bij kinderen die rouwen voor meer informatie.

Prentenboeken rondom rouwverwerking

Ik had je nog zoveel willen zeggen
Dit boek gaat vooral over wat de dood precies is. Waar gaat de overledene naar toe? Kan je nog met diegene praten? En hoe zorg je ervoor dat je toch iets minder verdrietig bent? Wanneer iemand is overleden zullen veel kinderen deze vragen stellen.

Dit prentenboek kan helpen om erover te praten, zeker als de kinderen worstelen met zulke vragen en deze niet uit zichzelf durven stellen.

Das en Maatje zijn de beste vrienden. Ze doen alles samen: samen spelen, eten, praten en nog veel meer. En dan opeens is Maatje Dood. Zonder Maatje voelt Das zich heel alleen. Dus gaat hij op zoek naar Maatje. Omdat hij hem mist. En omdat hij Maatje nog zoveel had willen zeggen.

Ik heb gemengde gevoelens over dit prentenboek. Het feit dat Das en Maatje beste vrienden zijn komt niet echt terug in het boek. Hiermee bedoel ik dat er geen teksten/illustraties over worden weergegeven. Het begint daardoor vrij abrupt met op de eerste bladzijde “Maatje, de beste vriend van Das is dood”.

De vraag die als een rode draad door het verhaal loopt is ‘Waar is Maatje nu?’. Das besluit om brieven aan Maatje te schrijven, de bosdieren helpen mee om de brieven te bezorgen. Niemand weet waar Maatje is, maar iedereen doet zijn best om hem te vinden. R

oodborstje vliegt hoog in de lucht, Vis zoekt in het water en Das hangt brieven aan ballonnen en plakt op bijna elke boom in het bos een brief.

De andere dieren uit het bos stoppen om de brieven te lezen en sommigen schrijven er iets bij. Er ontstaan zo brieven met herinneringen aan Maatje, brieven met recepten en brieven voor Das zelf.

Nadat hij alles gezegd heeft pakt hij een paar boterhammen en een fles limonade en gaat naar de lievelingsplek van hem en Maatje, daar voelt hij zich niet meer zo alleen.

Wat ik fijn vind is dat de vraag open wordt gehouden over waar de overledene is. Samen met het kind kun je er dus over doorpraten. Ook is het een mooi idee om net als de bosdieren een lijst (brief) op te stellen met alle herinneringen van de overledene.

Deze zou je dan in een speciale doos kunnen stoppen met andere persoonlijke spulletjes. Ten slotte zou je het ook met het kind over kunnen hebben over wat hij kan doen als hij zich verdrietig voelt. Das ging naar hun lievelingsplek, wat zou het kind graag willen doen?

Het egeltje onder de oude boom
Op internet vond ik nog het boek ‘Het egeltje onder de oude boom’ van Christianne van Dooijewaard. Helaas kon ik deze niet meer bij de bibliotheek reserveren om te bekijken. Ik denk dat dit een mooi boek dat het ziekteproces en bijbehorende verdriet goed onder woorden weet te brengen. 

Egeltje werd geboren op een mooie winterdag. Papa en mama egel waren erg blij met hun kindje. Egeltje groeide flink en hij kreeg stevige stekels. Maar na een paar maanden begon mama egel zich ongerust te maken. Egeltje speelde niet zoals de andere egeltjes en zijn stekeltjes leken wel slapper te worden

Toen dokter uil egeltje onderzocht was al snel duidelijk dat egeltje erg ziek was en niet meer beter zou worden.En toen de zomer op zijn eind liep, namen papa en mama egel afscheid, ze begroeven hun kindje onder de dikke oude boom, op het plekje waar hij zo vaak naar de bladeren had liggen kijken.

Ken jij nog geschikte prentenboeken rondom rouwverwerking, laat het dan in een reactie weten!

BewarenBewarenBewarenBewaren

BewarenBewaren

Linda Willemsen

Linda Willemsen is het gezicht achter klasvanjuflinda.nl en zet zich in voor spelenderwijs ontdekken en leren. Daarnaast houdt ze zich bezig met auteurswerk en zorgt sinds oktober 2018 met veel liefde voor haar babydochter.

Dit bericht heeft 5 reacties

  1. Nathalie Slosse

    “De wensbloem” gaat over een onverwacht overlijden. Nog meer prentenboeken rond rouwen (ook bv. bij zware ziekte) in de reeks over hetzelfde figuurtje Snuiter: “Grote Boom is ziek” (+ afzonderlijk vouwboekje “Afscheid van Grote Boom”); “Toverdruppels” (verdriet in het algemeen), …

  2. Mirjam Eikelboom

    Kikker en het vogeltje van Max Veldhuis en Lieve oma Pluis van Dick Bruna…

  3. ‘Derk Das blijft altijd bij ons’ en ‘Het eiland van opa’. Twee prachtige boeken omtrent verlies!

Geef een reactie