Kindermishandeling vindt plaats bij drie op de honderd kinderen. Dat betekent dat in iedere klas op iedere school een kind zit dat mishandeld wordt. Vaak wordt mishandeling niet herkend, 90% van de gevallen wordt over het hoofd gezien.

Leerkrachten herkennen de signalen niet of ze weten niet wat ze met de situatie aan moeten. Kinderen hebben “levenslang” wanneer mishandeling niet opgemerkt wordt. Daarom is de meldcode kindermishandeling in het leven geroepen.

Lees ook: Huiselijk geweld in kindertekeningen.

Meldcode
Medio 2013 zijn leerkrachten verplicht om de meldcode te gebruiken bij kindermishandeling. De meldcode is een stappenplan, die je kunt gebruiken als je kindermishandeling vermoedt.

Deze verplichting is zeker nodig, want jaarlijks zijn er ontzettend veel kinderen slachtoffer van mishandeling, verwaarlozing of misbruik.

Stap 1
is informatie verzamelen bij het vermoeden van mishandeling. Schrijf alles op wat je opvalt! Heeft het kind blauwe plekken, moet het opeens huilen, blijft het treuzelen naar schooltijd. Probeer wel zo objectief mogelijk te blijven!

Stap 2
is overleg intern/extern. Je mag overleggen met collega’s of stichting AMK (advies- en meldpunt kindermishandeling)

Stap 3
is in gesprek gaan met kind/ouders. Het is hierbij erg belangrijk om een vertrouwensrelatie op te bouwen met de ouders. Zie ze niet als dader, maar als medeverantwoordelijke! Ga nooit zomaar met een kind in gesprek, maar bedenk eerst van te voren een duidelijk plan. Veroordeel de ouders nooit! Een kind blijft loyaal naar zijn ouders.

Stap 4
is het wegen van informatie en een taxatie van de risico’s. Is het kind thuis veilig?

Stap 5
is het beslismoment. Hulp organiseren of melden?

Kijk voor meer informatie over de meldcode kindermishandeling op de website van de Rijksoverheid of lees het boek ‘Handelen bij kindermishandeling en huiselijk geweld‘.