Eerder schreef ik de blogpost over 5 dingen die je tegen kinderen moet zeggen. Nu is het andersom, wat mag je eigenlijk niet zeggen, maar doen we vaak toch. Het zijn citaten, die we allemaal (ik ook) zeggen, maar ik stel er nu wat kritische vragen bij.

Natuurlijk kun je het met een korreltje zout nemen, maar soms vind ik het gewoon leuk om hier over na te denken.

1. “Wat een mooie tekening!”
Ik denk dat we hier allemaal wel schuldig aan zijn en op zich is dit ook helemaal niet erg. Alleen als je er kritisch over nadenkt dan ben je eigenlijk heel onduidelijk tegen het kind, want wat is er dan mooi?

Het is geen gerichte feedback of evaluatie, maar er snel van af willen zijn. Beter is het om de dingen die je mooi vindt te benoemen. Nog zo’n voorbeeld is “Goed zo!” Het is dan ook niet duidelijk wat er zo goed is.

Ook leuk! 16 tips om de kinderen te laten merken dat ze bijzonder zijn.

2. “Als jullie nu rustig doorwerken, dan doen we straks een leuk spelletje.”
Wanneer je hier kritisch naar kijkt, dan kun je hierbij een aantal vragen stellen. Wat nu als één leerling niet rustig doorwerkt? Wat is dat überhaupt ‘rustig’ werken?

Mag je hierbij fluisteren of moet het stil zijn? Is het trouwens nodig om kinderen voor rustig werken te belonen of mag je dit gewoon van de kinderen verwachten?

3. “Waarom doe je dit?”
Het is goed om kinderen over hun eigen gedrag na te laten denken, maar doe dit niet in het heetst van de strijd. Kinderen hebben ook het recht om even ‘boos’ te zijn. Eerlijk is eerlijk, als je zelf ruzie hebt dan denk je ook niet altijd over je daden na toch?

Soms reageer je uit frustratie en je redeneert zeker niet over alles. Waarschijnlijk heb je al helemaal geen zin om dit uit te leggen. Beter is het om eerst even af te koelen en dan kun je er rustig over praten, net als bij kinderen!

4. “Dat is nog te moeilijk voor jou!”
Leerkrachten zeggen dit met de beste bedoelingen en waarschijnlijk met het idee in hun achterhoofd dat ze het kind geen faalangst willen bezorgen. Maar hé leren gaat met vallen op staan, that’s life!

Stel dat je altijd (of regelmatig) te horen krijgt, dat je iets niet kan of dat het nog te moeilijk voor je is…. daar word je pas onzeker van! Beter is het om kinderen te laten weten dat ze alles mogen proberen en wanneer ze hulp nodig hebben jij voor ze klaar staat.

5. “Waarom? Omdat ik dat zeg!”
Er zijn kinderen die altijd een weerwoord hebben, dan is het vrij logisch dat je dit citaat een keer gebruikt. Er zijn ook kinderen die gewoon nieuwsgierig zijn en alles graag willen weten. Als leerkracht wil je graag dat kinderen zelfredzaam zijn en dat ze niet zomaar dingen klakkeloos overnemen toch?

Je wilt dat ze kritisch zijn en ontdekkend leren. Het is daarom goed om juist antwoord te geven op een ‘waarom’-vraag. Natuurlijk alleen als het ook echt uit nieuwsgierigheid is. Wanneer je dit niet doet beperk je eigenlijk de mogelijkheid voor kinderen om de wereld op een open en leergierige houding te leren kennen.

6. “Wat een grote jongen/meid ben je!”
Dit zeggen we vaak tegen kinderen, die zijn gevallen en even hebben gehuild. Wanneer het dan weer iets beter gaat en ze weer willen spelen dan zeggen we bovenstaande. Eigenlijk is dit best een dubbele boodschap.

Ten eerste is het lief bedoeld en zeg je dit om de kinderen een compliment of een steuntje in de rug te geven, maar aan de andere kant is het net alsof grote mensen niet verdrietig mogen zijn. Ik hoef niet meer te huilen, dus ik ben een grote jongen…