Zoals in de eerdere blog beloofd zal ik je nog meer inzicht geven in het vroegtijdig signaleren van logopedische problemen. Dit keer zal ik een blog schrijven over duimen. Duimen? Ja, duimen!

Ook bij duimen geldt dat er negatieve gevolgen kunnen zijn. Terwijl het ene kind blijft duimen, heeft het andere kind er totaal geen behoefte aan.

Baby’s hebben soms behoefte aan het duimen doordat zij een sterke zuigreflex hebben en het duimen troost biedt. Vanaf ongeveer 9 tot 12 maanden verandert het duimen van een reflex in een gewoonte.

Vaak vinden ouders het dan nog schattig om te zien, maar het is toch verstandig om iets aan het duimen te doen!

Gevolgen van het duimen:
Bij kinderen die op latere leeftijd nog duimen zien we vaker;

• een scheef gebit; de tanden kunnen naar voren gaan staan.
• een open gebit; de tanden kunnen niet meer elkaar waardoor afhappen met de voortanden
  niet meer mogelijk is.
• slappe mondmotoriek; het kind zit veel met de mond open.
• dat ze onduidelijk praten of slissen.
• dat ze gevoeliger zijn voor verkoudheden en oorontstekingen.
• dat ze dromerig zijn en niet voldoende aandachtig in de klas.

En de speen
Bovenstaande geldt overigens ook voor kinderen met een speen. Je kent ze wel van de kinderen die al pratend in een supermarkt lopen met een speen in hun mond en dan vaak ook nog zo’n speen met een doekje eraan.

Verschrikkelijk vind ik het en ik moet de neiging weerstaan om die speen niet uit de mond van dat kind te trekken. Gevalletje beroepsdeformatie zal ik maar zeggen.

In ieder geval is het verstandig om het duimen of spenen af te leren. Vanaf een jaartje of 2 – 2 1/2 moet de speen de deur uit zijn en de duim vervangen zijn door bijvoorbeeld een knuffel.

Wat zijn nu de gevolgen voor het leren?
Als kinderen door het duimen meer kans hebben op oorontstekingen, kunnen zij in die periode minder goed horen. Als kinderen minder goed horen heeft dit weer een negatief effect op de spraak- en taalontwikkeling.

Als kinderen bij het voorlezen in de klas duimen worden ze rustig, maar zelfs zo rustig dat ze wegdromen van het verhaal of moeite hebben met het aandachtig luisteren naar instructies.

Het lijkt misschien niet noemenswaardig maar zoals je kon lezen in de eerdere blog is een goede taalvaardigheid essentieel.

Dus kaart het aan bij ouders. Wijs ouders op de negatieve gevolgen, maar toon begrip. Het is namelijk best lastig om het duimen af te leren en het kan zelfs een paar slapeloze nachten opleveren. Het prentenboek Karel en zijn duimpje kan wellicht helpen.

Mocht het zelfstandig niet lukken dan kunnen ouders contact opnemen met een logopedist.

Veel succes!

Chantal Mailly
Logomedia