Het gedicht ‘Mijn eigen wijs‘ is een prachtig voorbeeld van hoe je kinderen kunt laten nadenken over hun eigen identiteit en unieke persoonlijkheid. Het gaat over jezelf durven zijn, ook als dat anders is dan de rest. Dit is natuurlijk een heel belangrijk thema voor kinderen in de middenbouw waar ze vaak nog bezig zijn met ontdekken wie ze zijn en hoe ze zich kunnen uiten.
Het gedicht is geschreven door schrijfster Irma Moekestorm (bekijk hier haar site) en ik mocht het met jullie delen! Hieronder vind je een aantal ideeën om met het gedicht aan de slag te gaan in je klas.
1. Samen lezen en bespreken
Begin met het voorlezen van het gedicht. Lees het rustig voor en laat de kinderen ondertussen goed meeluisteren. Je kunt het gedicht ook op een groot vel papier schrijven of op het digibord zetten, zodat iedereen mee kan kijken.
Na het voorlezen kun je samen met de kinderen het gedicht bespreken. Wat valt hen op? Vraag bijvoorbeeld:
- Wie is de persoon in het gedicht, denk je?
- Wat betekent het dat iemand “zijn eigen wijs fluit”?
- Hoe zouden de kinderen zichzelf beschrijven? Durven zij anders te zijn?
Door deze vragen te stellen, kom je vaak op hele leuke gesprekken waarin kinderen nadenken over wat hen uniek maakt.
2. Creatief tekenen: het personage uit het gedicht
Laat de kinderen het personage uit het gedicht tekenen. Wat zien ze voor zich als ze denken aan iemand met een scheve pet, paarse stippen op de bril en gekleurd haar dat alle kanten op staat? Hoe ziet dit ‘eigenwijze’ karakter eruit?
Daarnaast kun je ze ook zichzelf laten tekenen, maar dan op hun eigen unieke manier. Wat maakt hen anders of bijzonder? Misschien dragen ze ook wel gekleurde sokken of hebben ze een lievelingskleur die niemand anders in de klas mooi vindt. Laat ze dat in hun tekening verwerken.

3. Wat maakt jou bijzonder?
Na het tekenen kun je de kinderen nog meer laten nadenken over wat hen uniek maakt. Je kunt ze bijvoorbeeld een paar zinnen laten afmaken, zoals:
- Mijn favoriete kleur is…
- Ik ben goed in…
- Wat mij speciaal maakt is…
Laat ze dit opschrijven en aan elkaar voorlezen. Dit kan een mooie manier zijn om te ontdekken dat iedereen in de klas anders is, en dat dit juist iets is om trots op te zijn.
4. Bewegen: op je eigen manier lopen
In het gedicht staat dat het personage vaak “wat uit de pas loopt”. Dat kun je letterlijk nemen! Laat de kinderen in de klas of buiten op het plein op hun eigen manier lopen. Ze kunnen kruipen, hinkelen, springen, of misschien zelfs een gek dansje doen. Alles mag! Het gaat erom dat ze ervaren hoe het voelt om iets anders te doen dan de rest.
Je kunt ook muziek opzetten en de kinderen op hun eigen manier laten dansen. Laat ze vrij bewegen en hun eigen ritme vinden. Het is een fijne manier om te laten zien dat het helemaal oké is om niet altijd hetzelfde te doen als de ander.
5. Eigen gedichtje schrijven
Een leuke afsluiter is om de kinderen hun eigen kleine gedichtje te laten maken. Laat ze beginnen met een zin zoals: “Ik fluit mijn eigen wijs omdat…” Deze korte gedichtjes kun je daarna verzamelen en een mooi boekje van maken.
Het gedicht ‘Mijn eigen wijs’ biedt volop mogelijkheden om in de klas aan de slag te gaan met het thema ‘jezelf zijn’. Het geeft kinderen het vertrouwen dat ze goed zijn zoals ze zijn. Of ze nu gekleurde sokken dragen, hardop praten in de klas, of gewoon hun eigen dromen volgen—ieder kind heeft een eigen wijsje te fluiten!
Wat een mooi gedicht over “Mijn eigen wijs” ! Ik wilde voor de PABO sociaal emotionele lessen geven in groep 5 en ik denk dat ik hiermee een mooi thema te pakken heb binnen SEO. Is jouw lesvoorstel geschikt voor groep 5, denk je?